کارآئی فن آوری اکسیداسیون پیشرفته ازن و هیدروکسیل در تجزیه متیل – ترشیاری - بوتیل اتر (MTBE

زمینه و هدف: فرآیندهای اکسیداسیون پیشرفته بعنوان روش های سریع و موثر برای تصفیه دامنه وسیعی از آلایندهای آلی مقاوم به اثبات رسیده است. هدف از این تحقیق آزمایش استفاده از O3 در ترکیب با یونهای هیدروکسیل (pH بالا) بعنوان تسریع کننده واکنش ها برای تجزیه MTBE در فاضلاب های صنعتی و آبهای آلوده به آن بود. روش مطالعه: در این مطالعه که از نوع نیمه تجربی می باشد: اثر O3 در ترکیب با یونهای هیدروکسیل (pH بالا) بعنوان تسریع کننده واکنش هایی که منجر به تولید رادیکال های هیدروکسیل می شوند برای تجزیه متیل ـ ترشیاری ـ بوتیل اتر ( MTBE) در فاز مائی مورد آزمایش قرار گرفت. تمامی واکنش ها در داخل یک راکتور ستونی حبابی نیمه پیوسته نسبت به جریان ازن و پیوسته نسبت به MTBE رخ داد. در این تحقیق اثر pH و زمان واکنش و میزان ازن مورد نیاز برای رسیدن به تجزیه کامل MTBE در غلظت ثابتی از ازن و در پنج pH مختلف (10،5/10،11،5/11 و 12) به مدت 100 دقیقه برای هر pH مورد آزمایش قرار گرفت. نتایج: آزمایش نشان داد که 5/11=pH، نسبت [Intermediates] / [MTBE] º=0.60 v/mM بود که در مقایسه با نزدیکترین نسبت بعد از آن ( مربوط به 11pH=) به میزان20% بیشتر است.کمترین زمان و ازن مورد نیاز برای تجزیه 90% هر مول از MTBE که به ترتیب معادل 70دقیقه و 3/5 مول بود در 5/11pH= رخ داد. آزمایشات انجام شده برای تعیین میزان MTBE حذف شده به سبب فراریت به هوا نشان داد که این میزان در مدت 100 دقیقه در pH های مختلف 5/19-11% بود. آزمایشات نشان داد که در سطح خطای 5% هیچگونه رابطه معنی داری بین میزان MTBE حذف شده از محیط بدلیل فراریت به هوا و pH محیط در محدوده pH های 12-10 وجود ندارد. نتیجه گیری: MTBE یک ترکیب سنتزی است که حتی در فرآیندهای اکسیداسیون پیشرفته نسبتا در مقابل تجزیه از خود مقاومت نشان می دهد ولی با ادامه اکسیداسیون به طور کامل قابل تجزیه است. بهترین pH برای تجزیه MTBE به وسیله واکنش های رادیکال 5/11 است.